Koń lusitano: co musisz wiedzieć o rasie

Niegdyś uważany za konia królewskiego, Lusitano wyróżniał się w historii swoim pięknem i wspaniałymi umiejętnościami jeździeckimi, więc koniecznie poznaj tę niesamowitą rasę koni iberyjskich!

Napisane i zweryfikowane przez lekarza weterynarii i zootechniki Sebastian Ramirez Ocampo.

Ostatnia aktualizacja: 19 września, 2023

Dzięki wyjątkowym cechom, koń Lusitano wzbudził podziw wszystkich w świecie jeździeckim. W rzeczywistości jego genetyka posłużyła jako podstawa dla wielu “rasowych” ras występujących dzisiaj.

Chociaż pochodzi z Portugalii, jego piękno i umiejętności przekroczyły granice tego kraju, stając się zwierzęciem docenianym w różnych częściach świata. Jeśli chcesz dowiedzieć się więcej o tym kultowym koniu, zalecamy zapoznanie się z informacjami zawartymi w poniższym artykule.

Omówimy jego pochodzenie, cechy, które go wyróżniają, a także jego podstawową pielęgnację i zastosowania w różnych zawodach jeździeckich. Nie przegap tego!

Pochodzenie konia luzytańskiego

Koń Lusitano zawdzięcza swoją nazwę starożytnemu rzymskiemu regionowi Lusitania. Terytorium to obejmowało obszar znany obecnie jako Portugalia, a także części zachodniej Hiszpanii.

Jego najwcześniejszym odnotowanym przodkiem jest koń Sorraia, dziki koń z Półwyspu Iberyjskiego, który istnieje od ponad 25 000 lat pne. Jest to zgodne z Asociación Colombiana de Criadores de Caballos Pura Sangre Lusitano (ACPSL).

Według tej organizacji pierwsze krzyżowanie Sorraia miało miejsce w 3000 r. p.n.e., z końmi z Bliskiego Wschodu i, empirycznie, z Afryki Północnej. Jednak to za panowania Jana V Portugalskiego, w 1748 r., rozpoczęto poszukiwania nowej rasy o specyficznych cechach:

• Potulny
• Nadaje się do jazdy konnej
• Dobry temperament

W tym celu klacze i ogiery hodowlane zostały sprowadzone z Hiszpanii.

Zostały one skrzyżowane z końmi portugalskimi i dały początek linii Alter Real, a także jej dwóm liniom: Vegia i Andrade. Warto zauważyć, że to właśnie z krzyżówki tych dwóch ostatnich ras narodził się koń Lusitano, jak jest znany dzisiaj.

Obecnie szacuje się, że istnieje około 5000 oficjalnie zarejestrowanych klaczy hodowlanych, z największą obecnością w następujących krajach:

• Brazylia
• Meksyk
• Hiszpania
• Francja
• Portugalia

Jednak, jak ostrzega badanie opublikowane w czasopiśmie Livestock Science różnorodność genetyczna rasy zmniejszyła się w ostatnich latach . Wynika to z postępującej utraty pierwszych osobników i ich przodków. W rzeczywistości Portugalskie Stowarzyszenie Hodowców Koni Czystej Krwi Lusitano (APSL) umieściło konia Lusitano na liście ras zagrożonych wyginięciem.

Cechy fizyczne

Lusitano to koń barokowy – termin używany do opisania wytrzymałych, ale zwinnych koni – o średniej objętości, z doskonałym połączeniem masy i trakcji. W wieku dorosłym mogą ważyć do 500 kilogramów i osiągać wysokość 1,5 metra w przypadku samic i 1,6 metra w przypadku samców.

Jego głowa jest średniej długości, proporcjonalna i ma lekko zaznaczone rysy. Jego oczy w kształcie elipsy są szeroko otwarte, duże i wyraziste, podczas gdy uszy są średniej wielkości, smukłe i smukłe.

Tułów składa się z silnej i wytrzymałej muskulatury, która pozwala mu równomiernie rozłożyć siłę. Ponadto, dzięki sile zadu i długim kończynom, koń Lusitano może osiągać duże prędkości w ciągu kilku sekund.

Ponadto, kolor jego sierści można znaleźć w następujących odcieniach:

• Czystej krwi: jest uważany za najbardziej powszechny. Składa się z szarej sierści z białymi łatami o różnych kształtach.
• Kasztanowata: może być pełna lub z białymi plamami na twarzy lub kończynach.
• Palomino: ma sierść w kolorze złotej ochry z białymi włosami na grzywie i ogonie.
• Cremello: rzadkie i bardzo poszukiwane ze względu na swoją rzadkość. Ma jednolity żółto-biały kolor, chociaż grzywa i ogon mają czarne lub białe odcienie.

Temperament konia Lusitano

Koń Lusitano jest bardzo cenionym zwierzęciem ze względu na swój temperament, szlachetność i zrównoważony charakter. Wyróżnia się osobowością, inteligencją i umiejętnością uczenia się. Ponadto ma dużą zdolność do podejmowania szybkich decyzji, co pozwala mu omijać przeszkody, nawet przy dużej prędkości.

Dzięki temu jest to koń szeroko wykorzystywany w zawodach jeździeckich, takich jak np:

• Ujeżdżenie
• Skoki przez przeszkody
• Ujeżdżenie kowbojskie

Między innymi, ze względu na swoje sportowe predyspozycje, jest zawsze chętny i chętny do stawienia czoła wymagającej pracy lub dniom treningowym.

W rzeczywistości badanie opublikowane w czasopiśmie Animals wykazało, że psy poddane intensywnym ćwiczeniom radzą sobie z niższym poziomem stresu, a także lepszą kondycją fizyczną i ogólnym samopoczuciem.

Ogólna opieka

Aby zapewnić optymalny dobrostan gatunku, konieczne jest zapewnienie odpowiedniego pożywienia. Powinno ono składać się z elementów pochodzenia roślinnego, takich jak te wymienione poniżej:

• Siano
• Trawa
• zielonka

Należy w większym stopniu unikać pasz zbożowych lub skoncentrowanych, ponieważ są one trudniejsze do strawienia przez konie.

Ponadto pasza powinna być podawana w małych porcjach i stosunkowo często. Na przykład zaleca się podawanie 3 do 4 dziennych porcji po 2,5 kilograma każda. Wynika to z faktu, że układ żołądkowo-jelitowy koniowatych jest niewielki, więc nadmierne nasycenie paszy może skutkować zatkaniem żołądka i kolką.

Między innymi, według Kentucky Equine Research, koniowate mogą tracić elektrolity, takie jak sód i chlor, poprzez intensywne pocenie się. W związku z tym zaleca się uzupełnianie ich diety solą w dawce 100 miligramów na kilogram masy ciała.

Z drugiej strony, biorąc pod uwagę jego atletyczne cechy i potrzeby ruchowe, koń Lusitano musi mieć duże miejsce, w którym może jeździć i rozładowywać swoją energię. Ponadto musi mieć miejsce do ochrony przed niekorzystnymi warunkami pogodowymi.

Zdrowie konia luzytańskiego

Przy odpowiedniej opiece, koń Lusitano może żyć od 20 do 30 lat. Jednak, podobnie jak wszystkie żywe stworzenia, nie są one wolne od niektórych chorób. Na przykład, jak wynika z niedawnego badania przeprowadzonego w Journal of Equine Veterinary Science koń Lusitano może cierpieć na chorobę stawów zwaną oddzielającą martwicą kostno-chrzęstną (osteochondrosis dissecans).

W tej patologii kość pod chrząstką obumiera z powodu braku nawadniania. W rezultacie odłącza się i powoduje poważne objawy bólu i trudności w poruszaniu się w dotkniętym obszarze.

Zwykle występuje w większym stopniu w stawie stępu, zlokalizowanym w tylnych kończynach.

Jednak, jak podano w badaniu opublikowanym w tym samym czasopiśmie, inne schorzenia układu mięśniowo-szkieletowego, takie jak choroba zwyrodnieniowa stawów, mają niską częstość występowania u konia Lusitano . Z drugiej strony, jeśli koń jest wykorzystywany w zawodach sportowych, może rozwinąć inne powszechne choroby, takie jak złamania kopyt lub zapalenie ścięgien.

Wyjątkowy koń

Jak widzisz, cechy fizyczne i behawioralne związane z rasą sprawiają, że koń Lusitano jest okazem zdolnym do każdego rodzaju pracy. Dzięki genetyce swoich silnych, pięknych i odpornych przodków, koń ten może wykonywać zarówno intensywne fizycznie zajęcia, jak i parady i wystawy jeździeckie.

Jeśli zajmujesz się jeździectwem lub po prostu interesujesz się zawodami sportowymi, rozpoczęcie kariery z koniem Lusitano zawsze będzie jedną z najlepszych opcji. Zawsze pamiętaj o zapewnieniu podstawowej opieki i zasięgnięciu porady zdrowotnej od kompetentnego specjalisty.