Lecicha pospolita: charakterystyka, siedlisko i zachowanie

Ważki charakteryzują się wyjątkowo smukłym i wydłużonym ciałem. Owady te potrafią machać dwoma parami skrzydeł z dużą prędkością, co umożliwia im stabilny lot w podobny sposób jak kolibrom. Do ich najbardziej znanych przedstawicieli należy lecicha pospolita, gatunek o uderzająco wyraźnym ubarwieniu.

Napisane i zweryfikowane przez biologa Cesar Paul Gonzalez Gonzalez.

Ostatnia aktualizacja: 27 grudnia, 2022

Ważki charakteryzują się wyjątkowo smukłym i wydłużonym ciałem. Owady te potrafią machać dwoma parami skrzydeł z dużą prędkością, co pozwala im latać stabilnie, podobnie jak kolibry. Wśród ich najbardziej znanych przedstawicieli jest lecicha pospolita, gatunek o wyraźnym i niesamowitym ubarwieniu. Choć lecicha pospolita (Orthetrum cancellatum) jest znana ze swojego szczególnego odcienia, kilka z nich może mieć także brązowe, żółte lub zielonkawe kolory. Czytaj dalej, by dowiedzieć się więcej o tym osobliwym i niesamowitym owadzie latającym.

Siedlisko lecichy pospolitej

Lecicha pospolita potrzebuje zbiorników wodnych do prowadzenia swojego cyklu życiowego, dlatego jest skazana na życie w pobliżu stawów, rzek, strumieni, studni lub sadzawek. Mimo to jej dystrybucja obejmuje dużą część Europy i niektóre regiony Azji. Jednak forma “ważki” nie jest obecna przez cały rok.

Opis gatunku

Ważki należą do szczególnej grupy owadów zwanych odonatami. Charakteryzują się one trzema częściami ciała: głową, tułowiem i odwłokiem. Głowa jest szersza niż długa i ma małe, niepozorne czułki. Ponadto oczy są duże i mają ten sam kolor co reszta ciała.

Tułów dzieli się na trzy dalsze regiony, z jedną parą kończyn na każdym (w sumie 6) i dwiema parami skrzydeł na grzbiecie. Odnóża są przystosowane do polowania, ponieważ posiadają kolce, które pomagają w chwytaniu ofiar. Mają też ostre, przypominające gwoździe pazury, które zapewniają im lepszy chwyt i śmiercionośność.

Rozpiętość skrzydeł tej ważki wynosi około 7 centymetrów. Mogą one poruszać się synchronicznie lub asynchronicznie, co pozwala im bez większych problemów zmieniać kierunek lotu, stabilizować się lub zatrzymywać. Nie potrafią jednak złożyć skrzydeł z powrotem na ciało, więc zawsze mają je rozpostarte, nawet gdy odpoczywają na roślinności.

Lecicha pospolita mierzy zwykle do 5 cm długości, ale dużą część tej wielkości zajmuje jej odwłok. Ta część ciała jest podzielona na 11 segmentów i zawiera aparat rozrodczy. Samce mają narząd kopulacyjny w drugim segmencie, natomiast samice mają otwór płciowy w ósmym.

Dymorfizm płciowy

Niebieski kolor, przeważający na lecisze pospolitej, nie zawsze jest obecny w okazach. Gdy są młode, ich ubarwienie jest zwykle żółte, brązowe lub zielone. Jednak w wieku dojrzałym tylko samce zmieniają to ubarwienie na jasnoniebieskie, charakterystyczne dla tego gatunku. Samice zachowują to samo ubarwienie, a więc kolor jest cechą dymorficzną, odróżniającą każdą z płci.

Nimfa

Podobnie jak w przypadku innych owadów, ważki mają stadium larwalne zwane nimfą. To stadium zachowuje niektóre cechy wyglądu postaci dorosłej, ale z tą różnicą, że jest bezskrzydłe, żyje w wodzie i ma nieco szerszy odwłok. Jego wielkość nie przekracza jednak 2,5 cm długości, więc nie jest zbyt widoczny gołym okiem.

Zachowanie gatunku

Samce ważek, mimo że są tak małe, są dość terytorialne w stosunku do innych przedstawicieli swojego gatunku. Zwykle trzymają się blisko zbiornika wodnego, gdzie występuje roślinność, choć latają również w celu ochrony swojego obszaru i zapobiegania inwazji innych.

Dzięki szybkiemu ruchowi skrzydeł może wykonywać gwałtowne ruchy w powietrzu. Dzięki temu jest bardzo mobilny i szybki na całym swoim terytorium, co jest bardzo korzystne dla ochrony jego zasobów.

Dieta lecichy pospolitej

Dieta lecicha pospolitej opiera się głównie na owadach, takich jak muchy, komary, pszczoły, ćmy i motyle. Dorosłe osobniki są w stanie polować na swoje ofiary podczas odpoczynku, a nawet w locie. Dlatego tak ważne są kolce i paznokcie na ich odnóżach, bo tylko wtedy są w stanie zabić je w momencie kontaktu.

Nimfy tego gatunku mają podobny sposób żerowania. Ich dieta skupia się jednak bardziej na larwach, robakach i innych małych stawonogach żyjących w wodzie. Charakteryzuje je prześladowanie ofiary i chwytanie jej za pomocą szybkich ruchów.

Rozmnażanie

Lecichy pospolite rozmnażają się między marcem a październikiem. W tym czasie nimfy przechodzą metamorfozę i osiągają stadium dorosłe, co daje im około 7 miesięcy na rozmnożenie się przed śmiercią.

Na początku samce zajmują terytorium i starają się przepędzić wszystkich zbliżających się konkurentów swojego gatunku. Jest to bardzo ważne, ponieważ mają one prawo do kopulacji z każdą samicą, która znajdzie się na ich terytorium. Zabezpieczają również miejsce, w którym może ona żerować w okresie godowym.

Podczas godów samiec chwyta głowę partnerki specjalnymi pazurami znajdującymi się na końcu odwłoka. Będzie to sygnał dla samicy, aby zbliżyć otwór płciowy do drugiego segmentu odwłoka samca, co umożliwi zapłodnienie. W konsekwencji tworzy się rzadka postawa, która trwa od kilku sekund do kilku godzin.

Po zakończeniu godów samica szuka odpowiedniego miejsca do złożenia jaj. Zwykle umieszcza je w pobliżu lub w zbiorniku wodnym, ponieważ nimfy potrzebują tego do przeżycia. Po 5-6 tygodniach wylęgają się i rozpoczynają swój cykl życiowy.

Lecicha pospolita jest ciekawym gatunkiem, który wzbogaca wizualny aspekt ekosystemów. Jego wygląd i zdolność do latania sprawiają, że jest fantastycznym elementem siedliska. Nie jest to jednak jedyny gatunek o takich cechach, ponieważ inne okazy wykazują jeszcze bardziej atrakcyjne, opalizujące, metaliczne kolory. To tylko mały przykład tego, do czego ważki są zdolne, ale mają jeszcze więcej tajemnic do pokazania.