Hoe zit dat: wat eten wilde zwijnen?
Wilde zwijnen zijn wilde zoogdieren met een uniek uiterlijk en komen bijna overal ter wereld voor, hetzij op natuurlijke wijze, hetzij als geïntroduceerde soort. Als exotische dieren zijn ze echter een groot probleem, want door hun voedingsgewoonten verwoesten ze alles wat op hun pad komt. Om deze redenen en nog veel meer kun je geïnteresseerd zijn in wat wilde zwijnen eten.
Er zijn verschillende soorten wilde zwijnen, hoewel de bekendste, waar het tamme varken van afstamt, het Europese of gewone wilde zwijn (Sus scrofa) is. Hun dieet is zeer gevarieerd, dus lees verder om meer over hen in detail te weten te komen.
Kenmerken van wilde zwijnen
Het wilde zwijn is een middelgroot zoogdier van 90 tot 160 centimeter lang, met een gewicht tot 150 kilogram. Vrouwtjes hebben meestal minder lichaamsmassa dan mannetjes. Ze wegen tussen de 40 en 70 kilo, terwijl de mannetjes tussen de 70 en 100 kilo wegen.
Het uiterlijk van deze dieren is eigenaardig. Ze hebben een grote kop met kleine ogen, een dikke nek, en korte poten met hoeven (het voorste paar is hoger dan het achterste paar). Hun huid is hard en bedekt met een dikke, lange zwarte, grijze, bruine, of zelfs roodachtige vacht.
Het everzwijn is een robuust dier waarvan het uiterlijk een zekere angst of respect inboezemt.
Kenmerkend voor deze zoogdieren is bovendien hoe gemakkelijk ze zich aan uiteenlopende omgevingen kunnen aanpassen, zolang er maar voedsel en water voorhanden is. Ze verkiezen echter plaatsen met vegetatie die hen enige camouflage kan verschaffen, zoals bossen met steeneiken, loofbossen, struwelen, en moerassen. Hun huid en pels stellen ze in staat de koude winters te weerstaan.
Water is onmisbaar, niet alleen om te drinken maar ook om zijn lichaamstemperatuur te regelen, en daarom zie je vaak wilde zwijnen een verfrissend bad nemen in de modder.
Wat voor voedsel eten wilde zwijnen?
Wilde zwijnen hebben een heterogeen dieet, bestaande uit zowel plantaardige als dierlijke organismen, zodat ze een breed trofisch spectrum bestrijken. Daardoor worden ze beschouwd als omnivoren.
Hun menu wordt gekenmerkt door zijn variabiliteit, naargelang de geografische plaats en het seizoen van het jaar. Ze hebben de neiging hun consumptie in de winter op te voeren, want zo bereiden ze zich voor om de kou te weerstaan.
Dit dier weet gebruik te maken van de hulpbronnen die beschikbaar zijn in elke tijd van het jaar en in de bijzondere ecosystemen die het bewoont, en consumeert elke soort voedsel die voorhanden is.
De voedselvoorkeur van wilde zwijnen neigt naar planten. Sommige onderzoekers (Engelse link) beweren echter dat hun maag slechts 30% van de eiwitten uit deze bron kan assimileren (omdat het geen herkauwers zijn). Daarom moeten ze hun dieet aanvullen met dierlijk vlees. Laten we eens wat meer in detail bekijken wat wilde zwijnen eten.
Welke groenten eten wilde zwijnen?
De groenten die wilde zwijnen eten zijn heel gevarieerd, en ze eten ook verschillende plantendelen. Ze kunnen wortels, wortelstokken, twijgen, takken, schors, bladeren, vruchten, zaden en scheuten eten. Ze rekenen ook schimmels, mossen en korstmossen tot hun menu.
Onder de soorten planten en bomen die deze zoogdieren graag eten, kunnen we peulvruchten, eiken, beuken, kastanjes, grassen, en andere rekenen. Ze zijn ook dol op eikels en beukennootjes. Op sommige plaatsen voeden wilde zwijnen zich met landbouwproducten, en dit kan grote problemen en conflicten met de mens veroorzaken.
Welke dieren eten wilde zwijnen?
Wat hun prooi betreft, is hun inname ook gevarieerd. Ze verorberen onder andere kleine gewervelde diersoorten, sommige reptielen, amfibieën, vogels, eieren, en zoogdieren zoals knaagdieren. Wilde zwijnen voeden zich ook met ongewervelde dieren, vooral krabben, wormen, insecten en weekdieren.
Een belangrijk deel van hun dieet bestaat uit aas, want wilde zwijnen maken gebruik van elk dood dier dat ze op hun weg vinden. De soorten die ze eten variëren naargelang geografische ligging en habitat. Volgens een studie (Engelse link) bijvoorbeeld vullen wilde zwijnen in Noord-Spanje hun dieet aan met dode honden, konijnen, reeën, en veldmuizen.
Wat eten babyzwijnen?
Het is te verwachten dat babyzwijnen zich in het begin voeden met de melk van hun moeder. In het begin doen ze dat uitsluitend, vooral tijdens de eerste 3 weken. Na deze tijd wordt het voeden gemengd, want ze wisselen borstvoeding af met vast voedsel. Het spenen gebeurt na 4 maanden.
Hoe komen wilde zwijnen aan hun voedsel?
Ondanks hun robuuste lichaam zijn deze zwijnen behendig als het erop aankomt hun voedsel te bemachtigen, want ze gebruiken hun snuit en hoeven om onder de grond te graven. Bovendien hebben ze, hoewel ze niet goed zien, andere beter ontwikkelde zintuigen, zoals reuk en gehoor. Die gebruiken ze om hun voedsel te vinden.
Als ze in de grond graven, laten zwijnen de typische sporen achter die “sikkelsporen” genoemd worden. Met deze praktijk brengen ze grote schade toe aan gewassen. Wilde zwijnen graven in de grond, niet alleen op zoek naar wortels en knollen, maar ook om eventuele smakelijke ongewervelde dieren (zoals regenwormen) te vinden.
Andere wetenswaardigheden over wat wilde zwijnen eten
Hier is nog wat andere interessante informatie over de voeding van deze zoogdieren:
- Volwassen wilde zwijnen hebben in totaal 44 tanden, 22 in elke kaak. De tanden zijn als volgt: 6 snijtanden, 2 hoektanden, 8 premolaren, en 6 molaren per kaak. De slagtanden zijn het meest opvallend, vooral bij de mannetjes.
- De jongen hebben minder tanden (28 in totaal) en deze zijn bladverliezend. Ze hebben al hun tanden als ze ongeveer 3 of 4 maanden oud zijn.
- De voortplanting van deze wilde zwijnen hangt samen met hun gezondheid en conditie. Dus de kans is groter dat ze zich voortplanten als er voldoende voedsel is.
- De eerste eisprong van een wild zwijn treedt op als ze een minimumgewicht van 30 kilogram bereiken, op een leeftijd van 11 maanden. In mediterrane milieus valt deze periode samen met het eikelseizoen. Op andere plaatsen waar voedsel schaarser is, kan de eisprong uitgesteld worden tot betere omstandigheden gevonden zijn.
- De vruchtbaarheid van vrouwtjes hangt ook voor een deel af van hun lichaamsmassa, en ook hier is er dus een nauw verband met voedsel. Zwaardere everzwijnen krijgen meer nakomelingen dan de lichtere.
- Drachtige vrouwtjes neigen er toe vaker te snuffelen dan mannetjes en andere niet-zwangere vrouwtjes.
- Water is heel belangrijk voor een wild zwijn en het moet er veel van drinken. Dit komt door het soort dieet dat het heeft, dat overwegend droog is.
Conclusie
Kortom, wilde zwijnen hebben een zeer gevarieerd dieet, en ze passen hun dieet heel scherpzinnig aan, op basis van de habitat en de tijd van het jaar. Bovendien bereiken ze de juiste voedingsopname door het juiste evenwicht te vinden tussen plantaardig en dierlijk voedsel, een ingenieuze oplossing voor hun robuuste lichaam.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Fernández-Llario, P. (2014). Jabalí-Sus scrofa Linnaeus, 1758. En: Enciclopedia virtual de los vertebrados españoles. Salvador, A., Luque-Larena, J. (Eds.). Museo Nacional de Ciencias Naturales, Madrid. http://www.vertebradosibericos.org/
- Sáenz, M. (1995). Alimentación del jabalí (Sus scrofa castillanus) en el norte de España. Ecología, 9, 367-386.
- Skewes, O., Rodríguez, R., & Jaksic, F. (2007). Ecología trófica del jabalí europeo (Sus scrofa) silvestre en Chile. Revista Chilena de Historia Natural, 80, 295-307.