Kende je deze 10 curiositeiten over krabben al?

Krabben zijn tienpotige schaaldieren die met succes het mariene milieu hebben gekoloniseerd. Hier zijn 10 curiositeiten over deze prachtige ongewervelde dieren.
Kende je deze 10 curiositeiten over krabben al?
Samuel Sanchez

Geschreven en geverifieerd door de bioloog Samuel Sanchez.

Laatste update: 21 december, 2022

Je hebt deze vriendelijke ongewervelde dieren met scharen vast wel een paar keer snel over het zand zien rennen op een strand. Schaaldieren zijn overvloedig aanwezig in kustgebieden en zijn voedsel voor veel vogelsoorten, maar ze houden ook de menselijke economie overeind dankzij de visserij. Wil je 10 curiositeiten over krabben ontdekken? Blijf dan lezen!

Met hun opzichtige scharen, het periodiek afwerpen van hun exoskelet, de paringsrituelen die sommige soorten vertonen en hun fascinerende levenscyclus, zullen krabben je nooit onverschillig laten. Lees verder als je meer wilt weten over deze angstaanjagende, maar onverschrokken ongewervelde waterdieren.

Curiositeiten over krabben

1. Er zijn duizenden soorten

De term ‘krab’ heeft geen taxonomische relevantie, omdat het niet verwijst naar een specifieke soort of groep levende wezens. Als we het hebben over deze geleedpotigen, bedoelen we de exemplaren die behoren tot de Brachyura-orde. Deze groep omvat 98 families en 7.000 soorten. Zoals studies aangeven (Engelse link) is het de meest diverse groep kreeftachtigen ter wereld.

De ‘echte krabben’ zijn opgenomen in de orde Decapoda. Het zijn de directe verwanten van onder andere spinkrabben, kreeften, kreeften, rivierkreeften, garnalen en garnalen. Veel van de tienpotige soorten zijn van commercieel belang. Ze ondersteunen de economie van de visserijregio’s van de wereld.

Koningskrabben en porseleinkrabben behoren niet tot de brachyura-orde, maar hebben wel een lichaamsvorm die erg lijkt op typische krabsoorten.

2. Alle krabben hebben een gemeenschappelijke lichaamsvorm

Zoals aangegeven door hun taxonomische aanduiding, zijn schaaldieren decapoden. Dat betekent dat ze 10 poten hebben die in 5 paren zijn verdeeld. Het paar dat zich het dichtst bij de mondstructuur bevindt, is aangepast in de vorm van scharen. Ze worden gebruikt om het voedsel te versnijden en paringsrituelen uit te voeren. Tevens dienen ze als verdedigingsmethode tegen mogelijke roofdieren.

Afgezien hiervan worden krabben gekenmerkt door een kleine buik. Deze bevindt zich onder de thorax, die het grootste deel van hun lichaam in beslag neemt. Bovendien hebben ze een zeer hard en resistent chitineus exoskelet, dat ze van tijd tot tijd moeten afwerpen om te kunnen groeien.

Sommige krabben zijn slechts enkele millimeters lang, terwijl anderen van poot tot poot maar liefst 4 meter kunnen worden.

Een krab op een zandachtige ondergrond.

3. Ze hebben een gevarieerde verspreiding

De meeste krabben worden geassocieerd met mariene omgevingen, met name kust-, steenachtige gebieden met veel zand en biologisch materiaal. Er zijn echter ongeveer 850 soorten krabben die in zoet water leven, vooral in tropische gebieden. Een uitzonderlijk geval is de kokoskrab (Birgus latro), die niet meer in de buurt van het water komt als hij volwassen is.

4. Krabben moeten hun exoskelet afwerpen

Een van de meest bekende curiositeiten over krabben is dat ze van tijd tot tijd hun ‘pantser’ moeten afwerpen om hun ontwikkeling voort te zetten. Dit proces wordt vervelling genoemd. Het  is typisch voor geleedpotigen in het algemeen, of het nu schaaldieren zijn of niet. Over het algemeen wordt geschat dat vrouwtjes 18-20 keer vervellen voordat ze geslachtsrijp zijn, terwijl mannen 21-23 keer vervellen.

Het afwerpen wordt gemedieerd door hormonale verbindingen en is het meest delicate moment in het leven van de krab. Daarom schuilt deze tienpotige meestal onder de grond of tussen rotsen voordat het proces begint. Het exoskelet ‘breekt’ tussen het schild (thorax) en de buik, waardoor de krab kan vertrekken met zijn nieuwe, zeer zachte en delicate pantser.

Het proces kan gemakkelijk 2-3 uur duren. Krabben zijn direct na dit proces erg kwetsbaar, omdat hun nieuwe exoskelet nog steeds niet gehard is.

5. Krabben hebben blauw bloed

Deze geleedpotigen hebben bloed met een blauwe tint, maar niet vanwege een link met royalty’s! Dit komt door de aanwezigheid van hemocyanine, een pigment dat vergelijkbaar is met hemoglobine.

Het bindt zuurstof aan zich om het door het lichaam van het dier te transporteren. In tegenstelling tot gewervelde dieren hebben deze dieren geen speciaal celtype voor dit proces en bindt zuurstof direct aan hemocyanine.

6. Een duidelijk seksueel dimorfisme

Een andere curiositeit van krabben is dat ze meestal een zeer duidelijk seksueel dimorfisme vertonen. Mannetjes hebben langere en meer uitgesproken klauwen. Dit is vooral duidelijk te zien bij vioolkrabben (zie onderstaande video), die uitzonderlijk lange klauwen hebben.

Bovendien hebben vrouwtjes een veel meer uitgesproken en grotere buik dan mannetjes, met een soort ‘plooi’ onder het lichaam. Deze vouw of buidel is handig voor het dragen van de eieren tijdens de paartijd.

7. Krabben zijn harig!

Bij het analyseren van een krab is het je vast opgevallen dat hij een harig uiterlijk heeft, vooral op bepaalde delen van zijn lichaam. Zoals aangegeven door het Crab Street Journal-portaal (Engelse link), worden deze uitwendige haren setae genoemd. Het zijn speciale structuren die veel functies vervullen. Ze zijn vooral handig voor het detecteren van chemicaliën en bewegingen.

8. Bij de reproductie is kwantiteit belangrijker dan kwaliteit

Sommige soorten krabben (zoals vioolkrabben) vertonen ingewikkelde routines om een vrouwtje aan te trekken.  Bij andere soorten proberen de mannetjes gewoon te zoeken naar een beschikbaar vrouwtje dat net haar exoskelet heeft afgeworpen.

De mannelijke groene krab (Carcinus maenas) beperkt zich bijvoorbeeld tot het lokaliseren van een drachtig vrouwtje en het bevruchten van de eieren die ze onder haar schaal heeft, in de buik.

Een vrouwtjeskrab kan in één keer tot 100.000 eieren leggen. De overgrote meerderheid van de larven zal het volwassen stadium echter niet bereiken. Pasgeboren larven maken deel uit van het aquatische plankton en dienen als voedsel voor veel diersoorten.

9. Een gevaarlijke migratie

De meeste krabben leven in kustgebieden, maar vrouwtjes moeten het water in om de larven los te laten zodra de eieren zijn bevrucht. In sommige tropische gebieden kan de timing van de migratie naar de zee erg gevaarlijk zijn.

In sommige regio’s sterft elk jaar tot 30% van de landkrabben van een populatie terwijl ze wegen oversteken om de zee te bereiken en hun eieren te leggen.

10. Ze zijn van groot belang voor de mens

De laatste van de curiositeiten over krabben is dat deze tienpotigen enorme voordelen bieden voor ons als mensen, zowel qua voedingswaarde als op economisch gebied. Over het algemeen zijn deze Brachyura-decapoden goed voor 20% van alle wereldwijd gevangen schaaldieren, wat overeenkomt met 1,5 miljoen ton voedsel per jaar.

Vanwege hun beschikbaarheid in het water worden deze dieren op zeer verschillende manieren bereid, afhankelijk van de culturen in de keuken. Over het algemeen worden ze geserveerd in de vorm van soepen en stoofschotels, of ze worden direct gekookt geconsumeerd.

Een krab.

Dus, wat vind je van alle curiositeiten over krabben die we je hebben laten zien? Deze prachtige ongewervelde dieren vallen op door hun snelheid en uiterlijk, maar ze hebben veel andere interessante aspecten naast hun grote scharen en hun schild. Respect voor hen is essentieel, aangezien hun populaties genoeg schade lijden door overbevissing en door het verkeer. 


Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.


  • Tsang, L. M., Schubart, C. D., Ahyong, S. T., Lai, J. C., Au, E. Y., Chan, T. Y., … & Chu, K. H. (2014). Evolutionary history of true crabs (Crustacea: Decapoda: Brachyura) and the origin of freshwater crabs. Molecular Biology and Evolution, 31(5), 1173-1187.
  • Hidalgo, F. J., Baron, P. J., & Orensanz, J. M. L. (2005). A prediction come true: the green crab invades the Patagonian coast. Biological Invasions, 7(3), 547-552.
  • Porter, H. J. (1960). Zoeal stages of the stone crab, Menippe mercenaria Say. Chesapeake Science, 1(3), 168-177.
  • Lam, S. C. (1969). Abbreviated development of a non‐marine crab, Sesarma (Geosesarma) perracae (Brachyura; Grapsidae), from Singapore. Journal of Zoology, 158(3), 357-370.

Deze tekst wordt alleen voor informatieve doeleinden aangeboden en vervangt niet het consult bij een professional. Bij twijfel, raadpleeg uw specialist.