5 ciekawych faktów o rozmnażaniu karaczanów
Istnieje wiele rodzajów szkodników dla ludzi, ale jednym z najbardziej odrażających są niewątpliwie karaczany. Owady, które mnożą się w pobliżu naszych domów w zadziwiający sposób, dlatego szczegółowe poznanie kilku ciekawostek o rozmnażaniu karaczanów może pomóc ci w walce z nimi.
Zwierzęta te należą do rzędu Blattodea, razem z termitami. Mają spłaszczone ciało, które potrafi się ukryć nawet w najmniej oczekiwanych miejscach. Potrafią też wytrzymać wiele dni bez jedzenia i wody, co czyni je jednymi z najbardziej odpornych stworzeń na naszej planecie. W tym artykule przedstawiamy kilka interesujących faktów na temat ich sposobu rozmnażania, których nie możesz przegapić.
Charakterystyka karaczanów
Karaczany są kosmopolitycznymi i bardzo zróżnicowanymi owadami, ponieważ na świecie występuje około 4500 ich gatunków. Jednak około 30 to te, które żyją z ludźmi. Są różnej wielkości, zazwyczaj mają od 3 do 7,5 centymetra długości. Choć istnieją też mniejsze gatunki.
Mają spłaszczone ciało z głową, tułowiem i odwłokiem (jak inne owady). Jego kolor jest różny, ale najczęściej jest ochrowy, brązowy lub czarniawy. Mają sześć wydłużonych, bardzo zwinnych nóg, dzięki którym mogą biegać. Jak również trójkątną, małą, ruchomą głowę z żuwaczkami. Mają też złożone oczy, długie anteny i większość z nich ma skrzydła.
Ciekawostki o rozmnażaniu karaczanów
Choć mogą wydawać się odpychające i nudne, kryją w sobie pewne uderzające aspekty związane nie tylko z ich stylem życia, ale także ze sposobem, w jaki łączą się w pary i rozmnażają. Oto kilka ciekawych faktów na temat rozmnażania się karaluchów.
1. Samce oferują samicom prezent zaślubinowy
Karaczanom udaje się rozmnażać dzięki skomplikowanym i bardzo ciekawym zalotom. Samice przyciągają samców za pomocą wytwarzanych przez siebie feromonów. Kiedy się spotykają, nawiązują pierwszy kontakt za pomocą swoich antenek. Następnie samce stają przed samicami, podnoszą skrzydła i składają dar zaślubinowy – wydzielinę z gruczołów brzusznych, składającą się z cukrów i tłuszczu, bardzo apetyczną dla samic.
Ale ta oferta ma swój cel, aby utrzymać samicę zajętą, podczas gdy samiec nawiązuje kontakt i kojarzy się z nią – bardzo sprytna strategia. Takie krycie może trwać nawet do godziny, w zależności od gatunku.
2. Karaczany zmieniają swoje upodobania co do prezentu zaślubinowego.
Badania wykazały, że te owady ewoluują w upodobaniach do prezentu ślubnego samca. Dzieje się tak dzięki trwającemu od dziesięcioleci stosowaniu pestycydów w celu ich eliminacji. W 1993 roku stwierdzono, że karaczany prusaki (Blattella germanica ) nie lubią słodyczy, takich jak glukoza.
Co więcej, badania z tego roku, opublikowane w czasopiśmie Communicattions Biology, wykazały, że samice z awersją do glukozy rzadziej kopulują z samcami, którzy oferują te cukrowe smakołyki. Bo ich nie lubią i nie są wystarczająco długo rozrywani.
Zmiany te powodują nieoczekiwany zwrot w rozmnażaniu się karaczanów, skłaniając do stosowania strategii mających na celu osiągnięcie sukcesu. Wydaje się, że samce skracają czas potrzebny na transfer spermy, a także zmieniają chemię daru zaślubin, aby uczynić go bardziej smakowitą substancją. Potrzeba jednak więcej badań, aby powiedzieć o ostatecznym wyniku tej historii.
3. Składają jaja w skupiskach w kapsułach
Kolejną ciekawostką dotyczącą rozmnażania karaczanów jest to, że ich jaja składane są w kapsule zwanej ooteka. Taka konstrukcja może być złożona w odpowiednim miejscu lub jest przez jakiś czas transportowana przez matkę. Każda ootheca zawiera od 6 do 50 jaj, w zależności od gatunku.
4. Mleko karaczanów istnieje
U tych organizmów występuje duże zróżnicowanie w rozmnażaniu. Mamy więc nie tylko karaczany, które wytwarzają jaja lub inkubują je wewnętrznie, ale także osobniki żyworodne, jak np. Diploptera punctata, z rodziny Blaberidae.
Owad ten jest w stanie wytworzyć wysoce odżywczą wydzielinę białkową do karmienia swoich młodych podczas inkubacji, zwaną mlekiem karalucha, co jest niesamowite dla tego typu zwierząt.
5. Niektóre gatunki karaczanów mogą rozmnażać się bez samców
Mimo wszystkich dotychczasowych ciekawostek, które komplikują drogę do likwidacji rozmnażania, szkodniki te kryją jeszcze jedno przystosowanie. W niektórych okolicznościach, gdy brak jest samców, samice mogą nadal rozmnażać się przez podział ich niezapłodnionych jaj, proces znany jako partenogeneza.
To koniec ciekawostek o rozmnażaniu karaluchów. Niewątpliwie interesujące aspekty, które mówią nam, że wszystkie organizmy, niezależnie od tego, jak małe i nieznaczące mogą się wydawać, mają odpowiednie strategie, aby zagwarantować swój sukces i przetrwanie.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Grandcolas, P. (1999). El origen de la diversidad de las cucarachas: perspectiva filogenética de su gregarismo, reproducción, comunicación y ecología. Revista IDE@ – SEA, 26, 397-420.
- Pascual, F. (2015). Orden Blattodea. Revista IDE@ – SEA, 48, 1–13.
- Silverman, J., & Bieman, D. (1993). Glucose aversion in the German cockroach, Blattella germanica. Journal of Insect Physiology, 39(11), 925-933.
- Wada-Katsumata, A., Hatano, E., McPherson, S., Silverman, J., & Schal, C. (2022). Rapid evolution of an adaptive taste polymorphism disrupts courtship behavior. Communications Biology, 5(1):450.
- Williford, A., Stay, B., & Bhattacharya, D. (2004). Evolution of a novel function: nutritive milk in the viviparous cockroach, Diploptera punctata. Evolution and Development, (2), 67-77.