11 najczęstszych chorób agamy błotnej

Najczęściej nawracającymi patologiami w pogonie są pasożyty jelitowe, infekcje adenowirusowe i infekcja grzybem żółtym. Dowiedz się więcej o głównych obrazach klinicznych.
11 najczęstszych chorób agamy błotnej
Cesar Paul Gonzalez Gonzalez

Napisane i zweryfikowane przez biologa Cesar Paul Gonzalez Gonzalez.

Ostatnia aktualizacja: 21 grudnia, 2022

Agama brodata (Pogona vitticeps) jest zwykle dość potulny, towarzyski, efektowny i łatwy do trzymania w niewoli. Dzięki temu jest bardzo popularnym zwierzakiem wśród miłośników gadów. Należy jednak uważać na ich zdrowie, ponieważ agamy błotnej mogą być podatne na różne choroby.

Gad ten jest bardzo odporny na niekorzystne warunki panujące w jego środowisku naturalnym, co jednak nie czyni go odpornym na wszelkie patologie. Z tego powodu należy zachować właściwą opiekę, aby utrzymać zwierzę w zdrowiu. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się o 11 najczęściej występujących chorobach u agam błotnych.

Czynniki prowadzące do chorób u agam błotnych

Większość patologii gadów w niewoli spowodowana jest nieostrożnością ich opiekunów. Dlatego należy zwracać uwagę na potrzeby zwierzaka, aby uniknąć problemów, które mogą być śmiertelne. Niektóre z punktów do rozważenia są następujące:

  • Warunki siedliskowe: gady uzależnione są od warunków środowiska, w którym żyją, aby uaktywnić swój metabolizm, dlatego wszelkie zmiany mogą mieć poważne konsekwencje dla ich zdrowia. Największy wpływ na zwierzę mają parametry temperatury, wilgotności i oświetlenia.
  • Dieta: dieta zwierząt wszystkożernych jest często jednym z najtrudniejszych do utrzymania, ponieważ potrzebują one szerokiej gamy pokarmów. Jest to bardzo ważny czynnik, ponieważ właściwe odżywianie utrzymuje organizm w dobrej kondycji i pozwala mu radzić sobie z patologiami. Istnieje również szeroki zakres problemów żywieniowych, które mogą kosztować gada życie.
  • Higiena: w miarę upływu czasu w siedlisku gromadzi się brud, co prowadzi do pojawienia się niebezpiecznych źródeł infekcji dla gada. Aby tego uniknąć, musisz mieć odpowiedni schemat czyszczenia. Dodatkowo opiekunowie powinni pamiętać o umyciu rąk przed i po kontakcie ze zwierzęciem, gdyż zapobiegnie to rozprzestrzenianiu się innych chorób.
  • Wypadki: każdy uraz fizyczny doznany przez gada może prowadzić do poważnej patologii, dlatego lepiej leczyć go szybko i odpowiednio.
Agama błotna

Jakie są najczęstsze choroby agamy błotnej?

Terraria, w których żyją agamy błotne, są idealnymi miejscami do namnażania się patogenów. Dlatego, jeśli gad jest osłabiony z powodu braku opieki, łatwo rozwinie się u niego patologia zagrażająca życiu. Poniżej wymieniono najczęściej występujące choroby u agam błotnych.

1. Choroba metaboliczna kości

Choroba metaboliczna kości jest schorzeniem, które dotyka kilka gatunków gadów domowych. Spowodowana jest niedoborem wapnia i witaminy D, często wynikającym z niewłaściwej diety i nieodpowiedniego oświetlenia (brak UVA i UVB). W wyniku tego metabolizm zwierzęcia zaczyna demineralizować kości i sprawia, że stają się one bardziej kruche.

Leczenie polega na podawaniu zwierzęciu suplementów diety, co rozwiązuje problem w krótkim czasie. Jednak u najcięższych pacjentów dochodzi do zniekształceń kręgosłupa, które powodują inwalidztwo. Tylko lekarz weterynarii będzie w stanie przedstawić Ci dostępne opcje w każdej sytuacji.

2. Lipidoza wątroby

Lipidoza wątrobowa jest spowodowana spożywaniem zbyt dużej ilości tłuszczu. Wynika to z niewłaściwie zbilansowanej diety lub przekarmienia. W wyniku tego kwasy tłuszczowe są magazynowane w wątrobie i powodują zaburzenia metabolizmu zwierzęcia. Najczęstszymi objawami klinicznymi są utrata masy ciała, senność i bladość wewnętrznych błon śluzowych.

Leczenie tej patologii polega na zmianie diety zwierzęcia w celu uregulowania spożycia tłuszczu i zatrzymania zbijania się w wątrobie. Możliwe jest jednak również, że przyczyną lipidozy jest jakaś sąsiednia choroba, co zwykle wyklucza się poprzez dokładne badanie kliniczne.

3. Hipowitaminoza (niedobór witaminy B1)

Witamina B1 (tiamina) odgrywa istotną rolę w organizmie, pomagając w dostarczaniu energii do wszystkich komórek gada. Z tego powodu niedobór tej substancji powoduje paraliż, osłabienie i skurcze. W przypadku agam błotnych, niedobór tiaminy może być spowodowany dietą, która nie zawiera świeżych warzyw.

4. Dysekdyza

Dysekdyza odnosi się do każdego problemu, jaki mają gady podczas linienia. Przypadki te są zwykle spowodowane niską wilgotnością środowiska, ale w grę wchodzą również niektóre pasożyty i inne choroby. Najbardziej dotknięte obszary to palce, ogon i nogi.

Martwy naskórek powoduje efekt opaski uciskowej, uniemożliwiając krążenie krwi. W konsekwencji kończyny zanikają i ostatecznie giną. Najbardziej oczywistymi oznakami rozwarstwienia są obecność nieprzezroczystych lub białawych plam na skórze.

5. Zapalenie jamy ustnej

Zapalenie jamy ustnej to termin używany do opisania zapalenia jamy ustnej, które może być spowodowane różnymi patogenami. W agamach błotnych taka sytuacja jest zwykle spowodowana przez bakterię, która wykorzystuje podatność ich zębów (akrodonta). Dzieje się tak, ponieważ struktura zębów tych zwierząt jest dość delikatna i predysponuje je do infekcji.

6. Roztocza

Pasożyty zewnętrzne, takie jak roztocza, są również powszechne na skórze gadów. W rzeczywistości istnieją trzy różne roztocza, które mogą zarażać agamy błotne i osadzać się w fałdach skóry. Problemem z tą parazytozą jest jej utrzymywanie się, gdyż bez odpowiedniego leczenia trudno je całkowicie wyeliminować.

Ponadto zaleca się ciągłe czyszczenie siedliska chorej agamy błotnej, aby uniknąć przyszłych infekcji.

7. Żółta choroba grzybicza

Choroba ta jest wywoływana przez patogenny grzyb, który atakuje skórę agamy błotnej. W konsekwencji powstaje bardzo oczywiste żółte zapalenie skóry, które rozszerza się wraz z postępem infekcji. Ta patologia może być śmiertelna, jeśli pozwoli się jej pogorszyć, ponieważ wpływa również na narządy wewnętrzne i powoduje niewydolność wieloukładową.

Do postawienia diagnozy konieczne jest sprawdzenie zmian przez specjalistę i potwierdzenie obecności grzyba. Jeśli chodzi o leczenie, tylko weterynarz może zasugerować lek przeciwgrzybiczy i odpowiedni lek do kontrolowania stanu. Mimo to należy pamiętać, że wciąż nie ma skutecznych leków, które leczą chorobę.

Rozpoznanie wymaga fachowego badania zmian i potwierdzenia obecności grzyba. Jeśli chodzi o leczenie, tylko lekarz weterynarii może zasugerować odpowiednie leki przeciwgrzybicze i leki do kontroli stanu. Mimo to należy pamiętać, że nadal nie ma skutecznych leków, które mogłyby wyleczyć tę chorobę.

8. Infekcja wirusowa (adenowirus)

Adenowirusy to grupa patogenów, które powodują różne problemy agamy błotnej. Ogólnie rzecz biorąc, większość objawów jest związana z układem pokarmowym, więc dotknięte chorobą zwierzęta nie rosną bardzo i tracą na wadze. Najbardziej wrażliwe okazy to młode i noworodki, ale zdarzają się również przypadki u dorosłych.

Infekcję można wykryć za pomocą różnych testów klinicznych, chociaż testy nowej generacji (takie jak PCR) są nieco bardziej wydajne. Jednak obecnie nie ma skutecznego leczenia adenowirusów.

9. Infekcje jelitowe (owsiki i kokcydiozy)

Pasożyty jelitowe są często spotykane u ptaków, które są karmione nieoczyszczonymi warzywami. Z tego powodu endopasożyty, takie jak kokcydiozy i owsiki, atakują jelita zwierząt domowych. Najczęstsze objawy to senność, biegunka i utrata wagi. W przypadku ciężkich inwazji owsików może dojść do niedrożności jelit.

10. Niedrożność jelit

Agamy błotne mają tendencję do przypadkowego spożywania pewnej części swojego substratu, co powoduje, że dostaje się ona do ich układu pokarmowego i powoduje pewne problemy. Ważne jest, aby dobrze wybrać ten aspekt siedliska. W przeciwnym razie podłoża, takie jak piasek, żwir lub trociny mogą zbierać się w jelicie zwierzęcia i powodować zaklinowanie (niedrożność).

11. Infekcje dróg oddechowych

Środowisko życia gadów stwarza idealne warunki do rozwoju różnych patogenów. W konsekwencji, jeśli nie ma odpowiedniego czyszczenia, rozwijają się mikroorganizmy, takie jak bakterie. Ponadto, wilgoć umożliwia tym czynnikom zawieszenie się w powietrzu i przedostanie się do płuc zwierzęcia, powodując patologie układu oddechowego.

Aby tego uniknąć, konieczna jest doskonała wentylacja w terrarium. W ten sposób zapobiega się aglomeracji powietrza i rozwojowi bakterii. Pamiętaj, że ważne jest również utrzymanie czystości w okolicy, ponieważ kał i odpady żywnościowe są źródłem infekcji, które sprzyjają tej patologii.

Infekcja Agamy błotnej, która cierpi z powodu infekcji

Większości patologii u gadów można uniknąć dzięki właściwej pielęgnacji terrarium. Uwzględnij wszystkie podstawowe potrzeby swojej agamy błotnej, w przeciwnym razie będziesz musiał poradzić sobie z jej chorobami. W przypadku jakichkolwiek zmian w zachowaniu lub wyglądzie fizycznym zwierzęcia należy skontaktować się z lekarzem weterynarii. Nigdy nie zaszkodzi wykonać badania profilaktyczne.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Schmidt-Ukaj, S., Hochleithner, M., Richter, B., Hochleithner, C., Brandstetter, D., & Knotek, Z. (2017). A survey of diseases in captive bearded dragons: a retrospective study of 529 patients. Veterinární medicína, 62(9), 508-515.
  • Raiti, P. (2012). Husbandry, diseases, and veterinary care of the bearded dragon (Pogona vitticeps). Journal of Herpetological Medicine and Surgery, 22(3-4), 117-131.
  • Benato, L. (2010). Managing stomatitis in pet reptiles. Vet Times (Peterb), 2, 1-4.
  • Boyer, T. H. (2015). Diseases of bearded dragons. In Proceedings of the Pacific Veterinary Conference (pp. 1-6).
  • Barboza, T. (2021). Hepatic Lipidosis in the Bearded Dragon (Pogona vitticeps): Diagnostic and Therapeutic Investigations (Doctoral dissertation).
  • Abarca, M. L., Martorell, J., Castellá, G., Ramis, A., & Cabañes, F. J. (2009). Dermatomycosis in a pet inland bearded dragon (Pogona vitticeps) caused by a Chrysosporium species related to Nannizziopsis vriesii. Veterinary dermatology, 20(4), 295-299.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.