5 najbardziej jadowitych meduz

Wśród ogromów oceanów możemy znaleźć najbardziej trujące meduzy na świecie. Niektóre z nich mogą zabić wielu ludzi jednym ukłuciem.

Napisane i zweryfikowane przez biologa Elsa M. de Arribas.

Ostatnia aktualizacja: 02 sierpnia, 2022

Ocean jest jednym z najbardziej niezbadanych zakątków planety Ziemi i jest domem dla jednych z najbardziej jadowitych meduz. Ten ogromny podwodny ekosystem jest domem nie tylko dla meduz, ale także dla wielu innych gatunków zwierząt i roślin.

Nazwa meduza już sama w sobie budzi respekt, gdyż bezkręgowce te kojarzą się z bólem, z powodu użądlenia. Jednak nie wszystkie gatunki z tej grupy są jadowite. Aby każdy mógł prawidłowo dokonać tego rozróżnienia, poniżej przedstawione zostaną najbardziej jadowite meduzy oraz sposoby ich rozpoznawania.

Dlaczego meduzy są jadowite?

Choć meduzy to niegroźnie wyglądające zwierzęta, nic bardziej mylnego. Ewolucja pozwoliła im rozwinąć techniki obronne, takie jak produkcja wysoce toksycznego jadu.

Na poziomie ewolucyjnym, główna funkcja toksyczności meduz związana jest z rolą obronną. Kilka badań wykazało, że w składzie jadu znajdują się substancje niebezpieczne dla ludzi.

Jeśli człowiek jest narażony na działanie dużych dawek tych substancji, może ponieść duże szkody. Nawet niskie dawki są śmiertelne dla ich ofiar i szkodliwe dla naszego gatunku.

5 najbardziej jadowitych meduz

Poniżej wymieniono łącznie 5 meduz, sklasyfikowanych jako jadowite. Wiedza na ich temat pozwoli nam je zidentyfikować i podjąć działania, gdy je zauważymy. Zobaczmy o których mowa.

1. Meduza chrysaora fuscescens tzw. pokrzywa morska

Wśród istniejących gatunków meduz wyróżnia się meduza Chrysaora fuscescens lub nazywana pokrzywą morską. Okazy tego gatunku można łatwo zlokalizować ze względu na ich wielkość — 1,80 metra — i złotobrązowy odcień.

Jedną z jej najbardziej uderzających cech jest zdolność lokalizowania światła. Dzięki temu mogą wykryć zdobycz lub ewentualne zagrożenia. Ponadto są zdolne do uwalniania czerwonawego atramentu.

Ze względu na swoje mocne barwy i łatwość utrzymania dla człowieka, gatunek ten jest wystawiany w akwariach publicznych. Na szczęście jej użądlenie wywołuje tylko podrażnienie u człowieka, choć zdarzały się przypadki, w których były niebezpieczne.

2. Osa morska

Pomimo niewielkich rozmiarów, szacuje się, że już 1,4 mililitra jadu osy morskiej (Chironex fleckeri) może zabić człowieka w ciągu kilku minut. Z tego powodu zajmuje pierwsze miejsce na podium niebezpieczeństw, plasując się jako najbardziej jadowity gatunek na Ziemi.

Ma około 6 milimetrów średnicy, ale jej macki mogą osiągać do 3 metrów długości. Niebezpieczeństwo tego bezkręgowca polega na wielkości ich macek, gdyż człowiek może zostać przez nie poparzony i użądlony. Zwierzę to preferuje jednak wody z dala od brzegu australijskich plaż.

Ciekawostką dotyczącą jej użądlenia jest fakt, że według badań opublikowanych na stronie Sciencedirect, im starszy osobnik, tym silniejszy jest jego jad. Ponadto inni naukowcy badają farmakologiczną użyteczność jadu meduzy w nadziei na opracowanie leków.

3. Meduza carukia barnesi (Irukandji)

Jej nazwa zwyczajowa pochodzi od mieszkańców północnej Australii, zwanych Irukandji. Wraz z osą morską należy do rzędu parzydełkowców i podobnie jak osa morska, meduza irunkandji (Carukia barnesi) znajduje się na szczycie listy toksyczności przez użądlenie.

Podobno jego jad jest 100 razy silniejszy niż jad kobry. Mimo, że jest to jeden z najmniejszych gatunków meduz, zaobserwowano, że im mniejszy rozmiar, tym większa toksyczność użądlenia.

Do najczęstszych objawów użądlenia należą skurcze mięśni, pieczenie, wymioty, ból głowy czy tachykardia. Zespół prowokowanych objawów otrzymał nazwę „Syndrom Irukandji”. Na szczęście użądlenie nie jest śmiertelne, jeśli ofiara zostanie w porę opatrzona.

4. Meduza bełtwa festonowa

Gatunek Cyanea capillata, znany jako meduza z lwią grzywą, został zidentyfikowany jako największa meduza. Jej dzwon może osiągnąć 2,5 metra, a macki około 30 metrów i ważą ćwierć tony.

Występuje w zimnych wodach północnego Oceanu Atlantyckiego i w wodach australijskich. Spotykany także w Morzu Bałtyckim. W przybrzeżnej wodzie Bałtyku pojawia się najczęściej zimą, podczas dłuższych a niezbyt silnych wiatrów od lądu, powodujących wynurzanie się wody głębinowej. Podobnie jak u innych meduz, nawet martwe, ich nematocyty pozostają aktywne. Oznacza to, że mogą one powodować użądlenia jeszcze jakiś czas po śmierci.

5. Żeglarz portugalski

Choć żeglarz portugalski (Physalia physalis ) nie jest prawdziwą meduzą, musiał pojawić się na tej liście. Co roku ten bezkręgowiec pojawia się w wiadomościach, ponieważ na plażach leżą ich liczne okazy.

Niestety, po wyrzuceniu na brzeg zwierzęta te giną na brzegu morza, ale ich śmierć nie oznacza, że nie ma zagrożenia. Jego macki wydają się pozostawać aktywne, nawet jeśli są odłączone od ciała lub okaz jest martwy.

Jak już wspomniano, ta fałszywa meduza jest w rzeczywistości kolonią hydrozoanów, zwaną także organizmem kolonialnym. Jest łatwo rozpoznawalny dzięki różowemu kolorowi z niebieskawymi odcieniami. Ponieważ jego użądlenie może być śmiertelne dla człowieka, jego obecność na tej liście była konieczna.

Krótko mówiąc, oceany, które tworzą duże zbiorniki wodne na Ziemi, są domem dla wielu różnych gatunków. Spośród nich wszystkich rozmawialiśmy o meduzach, a w szczególności o najbardziej jadowitych gatunkach.

Znając najistotniejsze fakty na temat tych jadowitych meduz, możesz podjąć działania, jeśli je napotkasz. Głównym założeniem jest oddalenie się jak najdalej od ich macek, w których znajdują się parzydełka pełne jadu.