Czy wiesz, że te gady są wszystkożerne? 6 przykładów
Gady to jedne z najbardziej osobliwych i dziwacznych kręgowców, jakie istnieją. W rzeczywistości ich wygląd jest często uderzający i niektóre z nich są trzymane w domach jako zwierzęta domowe, chociaż istnieje pewien problem z ich dietą, ponieważ nie zawsze jest ona dobrze znana. Podobnie jak inne zwierzęta, gady mogą być roślinożerne, owocożerne, mięsożerne, a nawet wszystkożerne.
Choć może się tak nie wydawać, grupa gadów jest dość zróżnicowana. Z tego powodu normalne jest, że każdy z nich stosuje inną dietę w zależności od swoich potrzeb żywieniowych. Czytaj dalej i poznaj niektóre gatunki gadów, które są wszystkożerne.
Jaką dietę stosują gady?
Metabolizm gadów bardzo różni się od metabolizmu innych kręgowców, ponieważ do przeprowadzenia procesu trawienia potrzebna jest temperatura otoczenia. Samo to nie jest wystarczające, by całkowicie ograniczyć ich wybór pożywienia, ale wpływa na ich preferencje żywieniowe. Ogólnie rzecz biorąc, w zależności od diety, gady można sklasyfikować w następujący sposób:
- Zwierzęta roślinożerne: żywią się wyłącznie materią roślinną, taką jak kwiaty, liście, łodygi i korzenie.
- Mięsożercy: żywią się wszystkimi rodzajami mięsa.
- Owadożercy: zwykle uważani za podtyp mięsożerców, który skupia się na konsumpcji małych bezkręgowców, takich jak owady.
- Owocożercy: uważane są również za podtyp roślinożerców, ponieważ jedzą owoce.
- Wszystkożercy: klasyfikacja grupująca organizmy, które mogą spożywać każdy rodzaj pokarmu, od mięsa i materii roślinnej po padlinę (rozkładającą się materię organiczną).
Które gady są wszystkożerne?
Liście, trawy i łodygi są zazwyczaj jednym z najtrudniejszych do strawienia pokarmów, ponieważ składają się z włókien, które są bardzo odporne na trawienie. Z tego powodu gady rzadko są roślinożerne lub wszystkożerne. Mimo to istnieje kilka gatunków, które lubią dodawać do swojej diety substancje roślinne, np.
1. Agama brodata (Pogona vitticeps)
Agama brodata jest gatunkiem gada znanym z tego, że ma na szyi spiczaste łuski, które bardzo przypominają “brodę”. W naturze żywią się szerokim zakresem zasobów, w tym kwiatami, łodygami, liśćmi, owocami, owadami i małymi gryzoniami.
Ponieważ agama brodata ma charakterystyczny wygląd i niewielkie rozmiary w porównaniu z innymi gadami, to naturalne, że jest uważany za dobre egzotyczne zwierzątko domowe. Jedynym problemem jest to, że jego dietą należy zarządzać bardzo ostrożnie, ponieważ nadmiar niektórych pokarmów może być szkodliwy dla jego zdrowia.
2. Murówka Lilforda (Podarcis lilfordi)
Murówka Lilforda to znany gad z wysp Majorka i Menorka. Chociaż jego dieta opiera się głównie na owadach i innych stawonogach, jest uważany za gatunek oportunistyczny. Dzieje się tak, ponieważ spożywa również pyłek, nektar, rośliny, a nawet padlinę.
3. Jaszczurka perłowa (Timon lepidus)
Jaszczurka perłowa jest jednym z najdłuższych gadów w Europie, osiąga długość do 80 lub 90 centymetrów. Choć najchętniej żywi się owadami, może też jeść jagody, owoce i inne duże ofiary, takie jak gryzonie, a nawet jaszczurki.
4. Jaszczurka saharyjska (Uromastyx geyri)
Ten gatunek jaszczurki charakteryzuje się szerokim ciałem i wystającymi, kolczastymi łuskami na ogonie. Dieta osobników różni się nieco w zależności od etapu rozwoju osobników, kiedy są młode preferują jedzenie owadów, podczas gdy w dorosłym życiu jedzą liście, ziarna, owoce i kwiaty. Nie ogranicza to ich, ponieważ żywią się wszelkimi dostępnymi w danym momencie zasobami.
5. Żółwie (Testudines)
Dieta żółwi różni się nieco w zależności od gatunku. Jednak z reguły żółwie lądowe są roślinożerne, a wodne wszystkożerne. Oczywiście, większość gatunków preferuje określony pokarm, ale żółwie żyjące w wodzie jedzą najczęściej glony, mięczaki, skorupiaki i ryby.
6. Legwan zielony (Iguana iguana)
Legwan zielony jest jednym z najbardziej znanych gatunków z rodziny legwanowatych (Iguanidae), która obejmuje duże jaszczurki o półdzikim lub półwodnym trybie życia. Mimo że dieta tych organizmów jest przez wielu uważana za roślinożerną, czasami spożywają one niektóre bezkręgowce, aby uzupełnić swoje potrzeby żywieniowe.
Jak widać, dieta gadów zmienia się w zależności od warunków ich środowiska i dostępności zasobów. W rzeczywistości wszystkożerność jest dodatkową strategią zapewniającą przetrwanie gatunku, ponieważ oznacza, że nie jest on ograniczony do przeżycia na jednym rodzaju pokarmu. Dzięki temu gatunek ten ma więcej możliwości radzenia sobie w czasach niedoboru pożywienia.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- Hirth, H. F. (1963). Some apects of the natural history of Iguana iguana on a tropical strand. Ecology, 44(3), 613-615.
- Salem, S. B., Miles, D. B., Alm-Eldeen, A. A., & Kandyel, R. M. (2017). Comparative histological characterization of the tongue in two reptiles, Scincus scincus (Scincidae) and Uromastyx ornata (Agamidae) in relation to diet. Egypt. J. Exp. Biol.(Zool.), 13(2), 319-327.
- Oonincx, D. G. A. B., Van Leeuwen, J. P., Hendriks, W. H., & Van der Poel, A. F. B. (2015). The diet of free‐roaming Australian central bearded dragons (Pogona vitticeps). Zoo Biology, 34(3), 271-277.
- Perez-Cembranos, A., Leon, A., & Perez-Mellado, V. (2016). Omnivory of an insular lizard: sources of variation in the diet of Podarcis lilfordi (Squamata, Lacertidae). PloS one, 11(2), e0148947.