Dlaczego ukąszenie smoka z Komodo jest niebezpieczne?
W przyrodzie istnieją zwierzęta, które najlepiej obserwować z daleka. Jady węży, potężne szczęki krokodyla, szybkie pazury lwa czy niebezpieczne ukąszenie smoka z Komodo są tego dobitnymi przykładami.
Te gady są znane ze swoich dużych rozmiarów, ponieważ są największymi jaszczurkami na świecie i są również znane jako potwory z Komodo.
Potwór z Komodo: ogromna jaszczurka
Te gady noszą legendarne imię smoka, mitologicznej istoty, której niewiele może zazdrościć tym wspaniałym zwierzętom.
Waran z Komodo to jaszczurka z rodziny waranów i jest endemiczna dla Indonezji. Gatunek jest obecnie wymieniony jako zagrożony na Czerwonej Liście IUCN.
Smok z Komodo ma około trzech metrów długości i waży około 70 kilogramów, ale może ważyć ponad 100 kilogramów.
Jego muskularne ciało pokryte jest łuskami, najmłodsze osobniki są zielonkawe z żółtawo-czarnymi plamkami. Starsze są zwykle bardziej brązowawe. Ogon jest tak samo mocny i długi jak reszta ciała, jego pazury są również duże i podzielone na pięć długich palców.
Czy smok z Komodo jest agresywny?
Jego duża rozpiętość ciała i syczący dźwięk są czasami wystarczającym pokazem mocy, aby uniknąć konfrontacji. Zwierzęta te mają tendencję do jedzenia w grupach, gdy jedzenie jest obfite, ale walki o jedzenie lub samice mogą wystąpić w razie potrzeby.
Mają dużą szybkość reakcji i często zwabiają swoje ofiary do wody, gdzie czekają. Zdarzyło się kilka śmiertelnych ataków na ludzi z powodu wielkości ich ukąszenia, ale są to jednorazowe przypadki. Zwierzę to zazwyczaj nie opuszcza swojego siedliska, aby szkodzić innym, jeśli ma wystarczające zasoby.
Walki pomiędzy smokami z Komodo to starcia konfrontacyjne, w których jeden osobnik zazwyczaj próbuje złapać i zranić drugiego. Co ciekawe, zwierzęta te są odporne na własne ukąszenia.
Niebezpieczne ugryzienie smoka z Komodo
To nie trucizna czyni ukąszenie smoka z Komodo niebezpiecznym, lecz jego ślina. Zęby smoka z Komodo są ukryte za dziąsłami i często krwawią podczas karmienia. Nie wstrzykują one jadu jak wąż, ich ślina jest wystarczająco toksyczna, aby zabić.
Chociaż są padlinożercami, polują również na swoje ofiary. Smoki są w stanie zabić jednym ugryzieniem zwierzęta większe od siebie, takie jak jelenie i dziki.
Wykorzystują czynnik zaskoczenia, aby zasadzić się na ofiarę, a po ukąszeniu wycofują się na bezpieczną odległość, dopóki ofiara nie padnie. Ugryzienia często powodują głębokie rozdarcia tkanek miękkich innych zwierząt.
Jeśli ofiara zdoła uciec, prawdopodobnie wykrwawi się na śmierć lub jej rany ulegną poważnemu zakażeniu. Żywią się ssakami, ptakami, jajami i innymi jaszczurkami, w tym osobnikami własnego gatunku.
Śmiercionośna ślina
Ich ślina zawiera dużą liczbę bakterii chorobotwórczych (m.in. Escherichia coli, Pasteurella multocida, Staphylococcus sp., Providencia sp., Proteus mirabilis i P. morganii), które mogą powodować uogólnioną sepsę, ale nie tylko one powodują śmierć ofiar smoka.
W szczękach smoków znajdują się gruczoły, które wydzielają szereg związków zapobiegających krzepnięciu krwi, powodujących niskie ciśnienie krwi, hipotermię i paraliż mięśni, tak że ukąszone zwierzę szybko wykrwawia się na śmierć i wkrótce potem umiera.
Ta śmiertelna ślina była badana w celu wyizolowania i wykorzystania jej związków przeciwzakrzepowych w leczeniu chorób związanych z zakrzepicą i innych problemów sercowo-naczyniowych.
Czy u smoków z Komodo istnieje partenogeneza?
To kolejna wielka osobliwość gatunku. Smoki rozmnażają się zarówno płciowo, jak i bezpłciowo. Oznacza to, że samice mogą składać jaja nie zapłodnione przez samca.
Fakt ten może wystąpić w naturze, ale wiedzą o tym tylko samice hodowane w niewoli. Partenogenetyczne lęgi produkują tylko osobniki męskie.
Rodzic przekazuje pojedynczą kopię swoich chromosomów, które są powielane w stadium jaja, zmieniając się z haploidalnych w diploidalne. Jeśli samica następnie rozmnaża się ze swoim potomstwem, może złożyć jaja zarówno samców, jak i samic.
Naukowcy uważają, że ta strategia reprodukcyjna jest adaptacją do odizolowanej niszy ekologicznej, takiej jak siedlisko smoków. W ten sposób populacja nadal rośnie, chociaż zmniejsza się różnorodność genetyczna.
Smoki z Komodo są tak fascynujące, jak sugeruje ich nazwa. Z wyglądem i okrucieństwem prawdziwego dinozaura, przetrwały zniszczenie ich siedlisk i kłusownictwo ich ofiar. Ich śmiertelne ugryzienie i wyjątkowa zdolność do utrwalania gatunku czyni z nich żywe legendy, wszystkie smoki.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- A central role for venom in predation by Varanus komodoensis (Komodo Dragon) and the extinct giant Varanus (Megalania) priscus.
- National Geographic. El dragón de Komodo, el lagarto más grande del mundo, 2018.
- Lind, A.L., Lai, Y.Y.Y., Mostovoy, Y. et al. Genome of the Komodo dragon reveals adaptations in the cardiovascular and chemosensory systems of monitor lizards. Nat Ecol Evol 3, 1241–1252 (2019).
- BBC News. ‘Virgin births’ for giant lizards. 2006.
- Goldstein, E. J., Tyrrell, K. L., Citron, D. M., Cox, C. R., Recchio, I. M., Okimoto, B., … & Fry, B. G. (2013). Anaerobic and aerobic bacteriology of the saliva and gingiva from 16 captive Komodo dragons (Varanus komodoensis): new implications for the” bacteria as venom” model. Journal of Zoo and Wildlife Medicine, 262-272.
- Watts, P. C., Buley, K. R., Sanderson, S., Boardman, W., Ciofi, C., & Gibson, R. (2006). Parthenogenesis in Komodo dragons. Nature, 444(7122), 1021-1022.