Skorek pospolity – dowiedz się wszystkiego o tym bardzo osobliwym owadzie
Skorek pospolity zwany potocznie „korcem”, „zausznikiem”, „szczypawką” lub „szczypawicą”, charakteryzuje się ruchomymi wyrostkami na końcu odwłoka, podobnymi do nożyczek. Jak widzisz, jego przydomki są dość graficzne.
Ponadto skorki to owady kosmopolityczne, bardzo łatwe do znalezienia w ogrodach, na wsi i w miastach, więc są dobrze znane wśród ludności. Mimo to, rzadko słyszy się o szczypawie coś innego niż to, że jest szkodnikiem lub środkiem do zwalczania szkodników. Poza tą debatą, tutaj znajdziesz pełny opis jego biologii, więc nie przegap, bo to bardzo interesujące zwierzę.
Taksonomia i charakterystyka
Skorka ma naukową nazwę Forficula auricularia i jest gatunkiem owada z rzędu skorków (rząd owadów charakteryzujący się właśnie szczypcami na odwłoku) z rodziny skorkowatych. Chociaż w tej rodzinie taksonomicznej występuje około 70 gatunków, w tym artykule skupimy się tylko na jednym, wspomnianym powyżej.
Jest jednak coś ciekawego w klasyfikacji skorków. W 2020 roku opublikowano pracę, która ujawniła, że są to gatunki kryptyczne, tzn. ich DNA różni się pomiędzy kilkoma gatunkami o tym samym wyglądzie. Badania genetyczne wykazały, że to, co było znane jako Forficula auricularia , jest co najmniej kompleksem czterech morfologicznie prawie identycznych gatunków: Forficula aeolica, Forficula mediterranea, Forficula dentata i Forficula auricularia.
Nie licząc szczypiec, ciało skorka ma 10-15 milimetrów długości, ma spłaszczony i elastyczny tułów. Dymorfizm płciowy jest wyraźnie widoczny, gdyż szczypce samców są zakrzywione i większe niż szczypce samic, które są proste. Ponadto mają 10 segmentów na odwłoku, a samice tylko 8.
Chociaż rzadko widuje się je latające, są to gatunki uskrzydlone.
Siedlisko skorka pospolitego
Skorki są szeroko rozpowszechnione w Azji Zachodniej, Europie i Afryce Północnej. Chociaż pochodzi z tych trzech regionów, na początku XX wieku został wprowadzony do obu Ameryk i Australii.
Jego siedliska są również bardzo zróżnicowane. Łatwo go znaleźć w ogrodach, pod korą żywych drzew lub na martwych pniach, pod kamieniami i w wielu innych zacienionych i wilgotnych miejscach. Jest dobrze znanym gatunkiem kosmopolitycznym, zwłaszcza w klimatach o niewielkich wahaniach temperatury, takich jak strefa umiarkowana w Europie.
Jest owadem wszystkożernym, który żywi się głównie roślinami w swoim środowisku. Jednak działa również jako organizm czyszczący, ponieważ może konsumować rozkładającą się materię, zarówno roślinną, jak i zwierzęcą.
W tym miejscu pojawiają się kontrowersje, czy jest to szkodnik, czy też kontroler szkodników. Kiedy skorek pospolity rozmnaża się w sposób niekontrolowany w miejscu takim jak uprawa, może być niszcząca, ponieważ preferuje pędy, na których się żywi, i jest w stanie wlecieć na najwyższe rośliny. Wykorzystuje się je do zabijania szkodników mszyc, ponieważ polują na nie również w celu zdobycia pożywienia.
Zachowanie skorki pospolitej
Są to owady nocne, które w ciągu dnia odpoczywają w ciemnych, wilgotnych miejscach. Warto zauważyć, że mogą one żyć zarówno samotnie, jak i w koloniach, przy czym te pierwsze występują tylko wtedy, gdy samice oddalają się w okresie godowym.
Ich główną formą komunikacji są bodźce chemiczne. Dorosłe osobniki w okresie godowym wydzielają feromony, które są odbierane przez chemoreceptory na ich czułkach. Mają również złożone oczy i włoski na czułkach, które dostarczają informacji dotykowych.
Szczypce używają do komunikacji, jako element kojarzenia lub jako forma groźby.
Rozmnażanie
Sezon lęgowy skorek rozpoczyna się we wrześniu, kiedy pary spotykają się pod ziemią, aby się rozmnażać. Samce wymachują szczypcami, aby zwabić samicę, pieszcząc ją nimi i próbując złapać. Zapłodnienie jaj odbywa się wewnątrz samicy. Czasami podczas zalotów może pojawić się inny samiec, a wtedy obaj walczą o samicę używając swoich pazurów.
Późną zimą, gdy zbliża się wiosna, samice składają 30-55 jaj w norze wykopanej w ziemi. Jest to gatunek, który opiekuje się jajami i młodymi do czasu, aż staną się samodzielne w wieku 2 miesięcy. Skorki w pierwszym stadium karmi matka, ale w drugim stadium są w stanie same zdobywać pożywienie.
Stwierdzono również, że samice opiekują się porzuconymi jajami innych osobników swojego gatunku.
Czy znasz te informacje na temat skorki pospolitej? Rzadko zwracamy uwagę na tak małe zwierzęta, chyba że decydujemy, czy zasługują na to, by żyć w pobliżu nas, czy nie. Są one jednak bardzo ważnymi członkami ekosystemów, które zamieszkują, więc szacunek dla ich życia powinien być zawsze priorytetem.
Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.
- González-Miguéns, R., Muñoz-Nozal, E., Jiménez-Ruiz, Y., Mas-Peinado, P., Ghanavi, H. R., & García-París, M. (2020). Speciation patterns in the Forficula auricularia species complex: cryptic and not so cryptic taxa across the western Palaearctic region. Zoological Journal of the Linnean Society, 190(3), 788-823.
- Forficula auricularia (European earwig). (s. f.). Animal Diversity Web. https://animaldiversity.org/accounts/Forficula_auricularia/
- Van Meyel, S., Devers, S., & Meunier, J. (2019). Love them all: mothers provide care to foreign eggs in the European earwig Forficula auricularia. Behavioral Ecology, 30(3), 756-762.
- Bourne, A., Fountain, M. T., Wijnen, H., & Shaw, B. (2019). Potential of the European earwig (Forficula auricularia) as a biocontrol agent of the soft and stone fruit pest Drosophila suzukii. Pest management science, 75(12), 3340-3345.