Warczenie psów – o co w nim dokładnie chodzi?

O co chodzi w warczeniu u psów? Cóż, po prostu próbują się z nami komunikować. Pytanie brzmi, czy wiesz, co próbują Ci powiedzieć?
Warczenie psów – o co w nim dokładnie chodzi?
Ana Díaz Maqueda

Napisane i zweryfikowane przez biologa Ana Díaz Maqueda.

Ostatnia aktualizacja: 27 grudnia, 2022

Doskonale zdajemy sobie sprawę z tego, że psy są dużo bardziej skomplikowanymi istotami, niż sądziliśmy. Istnieje wiele badań dotyczących motywacji zachowań psów. To świetna wiadomość, ponieważ pewnego dnia będziemy w stanie zrozumieć, co próbują nam powiedzieć. Warczenie psów to tylko niewielka część z wielu sposobów komunikowania się.

Warczenie wydaje się być formą agresji i często jesteśmy skłonni do karania za nie i zniechęcania psów do warczenia. Oczywiście to tylko pogarsza sytuację, ponieważ tak naprawdę nie słuchamy tego, co zwierzę próbuje nam powiedzieć.

W końcu mamy psa, który gryzie, co kończy się zazwyczaj eutanazją, porzuceniem, napiętnowaniem rasy lub złym wizerunkiem psów w ogóle.

Czy warczenie psów oznacza agresję?

Warczenie psów to nie tylko przejaw agresji. To tylko część wielu form zachowań psów i psy robią to głównie w celu komunikacji. W zależności od sytuacji, tresury psa, jego charakteru lub problemów emocjonalnych oraz przeszłych doświadczeń, warczenie może być motywowane:

  • Strachem
  • Dyskomfortem
  • Samoobroną lub obroną członka rodziny
  • Agresją
  • Chęcią zabawy
  • Obroną zasobów
  • Zagrożeniem

Jak widać, warczenie u psów może być też pozytywne. Wiele psów warczy i szczeka podczas zabawy, a także gdy przebywają w pobliżu innych psów lub przyjaciół. Zatem ich warczenie, niekoniecznie jest ostrzeżeniem, ale częścią przyjemności czerpanej z zabawy.

Ochrona zasobów

Jednym z wielu powodów, dla których pies może warczeć, jest obrona zasobów, takich jak jedzenie, zabawki lub inne przedmioty, które zwierzę uważa za cenne. Większość właścicieli złości się, kiedy tak się dzieje, a nawet zabiera to, co zwierzę próbuje chronić.

Nie jest to właściwe rozwiązanie. Jedyne, co pies czuje w takiej sytuacji, to to, że właściciel zabiera mu coś, co jest dla niego bardzo cenne. Więc jego więź z właścicielem słabnie. Wtedy, z powodu frustracji, pies rzeczywiście może ugryźć.

pies warczący na innego psa

Najlepszym sposobem radzenia sobie z takim zachowaniem jest próba skłonienia psa do utraty zainteresowania tym konkretnym przedmiotem. Na przykład, nie odbieraj zabawki, którą pies bardzo lubi.

Wręcz przeciwnie, daj mu wiele innych zabawek, które przypadną mu do gustu. Takie rozwiązanie działa, ponieważ zabawki tracą na wartości, gdy zwierzęta mają ich dużo.

Czy warczenie psów oznacza, że mają zamiar zaatakować?

Każdy pies może ugryźć, a warczenie nie zawsze jest tego zapowiedzią. Zdarza się, że pies warczy, a potem po prostu odchodzi. Jak więc widać, jest to forma komunikacji.

Jeśli jednak bodziec wywołujący warczenie nie ustąpi, pies rzeczywiście może ugryźć. Jednak pies mówi Ci za pomocą mowy ciała, kiedy zamierza ugryźć. Naprawdę oczywiste jest, gdy coś faktycznie go niepokoi.

zabawa z psem i jego agresja

Dlatego ważne jest, aby wiedzieć, w jaki sposób psy się komunikują i co próbują Ci powiedzieć. Niestety, wiele z nich przestało wprowadzać w życie niektóre ze swoich wcześniejszych zachowań, ponieważ zauważyły, że nie mają one na nas żadnego wpływu i mogą zamiast tego ugryźć.

Czy można powstrzymać warczenie u psów?

Nie możemy udawać, że pies nigdy nie warczy, ponieważ jest to część jego natury, tak samo jak szczekanie. Obie są naturalną formą komunikacji i jest to dla nich normalne i zdrowe. Jak zawsze pamiętaj, że nadmierne warczenie lub szczekanie nie jest normalne, więc zwróć na nie szczególną uwagę.

Lęk, stres, złe radzenie sobie z frustracją i inne problemy, z powodu których może cierpieć pies, sprzyjają takim zachowaniom, jak warczenie. Z tego powodu nie próbuj korygować ich pomruków. Zamiast tego poszukaj źródła, które powoduje, że Twój zwierzak zachowuje się w ten sposób.


Wszystkie cytowane źródła zostały gruntownie przeanalizowane przez nasz zespół w celu zapewnienia ich jakości, wiarygodności, aktualności i ważności. Bibliografia tego artykułu została uznana za wiarygodną i dokładną pod względem naukowym lub akademickim.


  • Arias, M. (2009). Caso clínico de agresividad canina por conflicto social dirigida a miembros de la familia. Clínica veterinaria de pequeños animales: revista oficial de AVEPA, Asociación Veterinaria Española de Especialistas en Pequeños Animales, 29(4), 0217-226.
  • Damián, J. P., Belino, M., Rijo, R., & Ruiz, P. Etología clínica canina, agresividad y el cimarrón uruguayo. al perro cimarrón uruguayo, 37.
  • Elgier, Á. M., Jakovcevic, A., Mustaca, A. E., Bentosela, M., & Barrera, G. (2009). Problemas de comportamiento en los perros domésticos (canis familiaris): aportes de la psicología del aprendizaje. Revista de Psicología, 18(2), ág-123.
  • Rugaas, T., & Ramos, B. P. (2005). El lenguaje de los perros: las señales de calma. Kns ediciones.

Ten tekst jest oferowany wyłącznie w celach informacyjnych i nie zastępuje konsultacji z profesjonalistą. W przypadku wątpliwości skonsultuj się ze swoim specjalistą.