De 10 meest agressieve dieren ter wereld
De meest agressieve dieren ter wereld zouden een eindeloze lijst kunnen vormen, maar als we bepaalde objectieve criteria hanteren, dan kunnen we de lijst inperken. In dit artikel verstaan we onder agressiviteit de afwezigheid van angst voor confrontaties met wezens die hen overtreffen in grootte, kracht of dodelijkheid.
Daarnaast zullen we ook rekening houden met het roofzuchtige vermogen van andere gevaarlijke dieren.
De natuur is een onwelkome plaats, waar agressiviteit in bepaalde situaties de enige manier kan zijn om te overleven, hetzij ter bescherming, hetzij uit de eenvoudige behoefte om te eten. Hieronder kun je kennismaken met enkele karakteristieke voorbeelden van dit temperament.
De 10 meest agressieve dieren ter wereld
Je zou kunnen denken dat de dieren die je hier gaat aantreffen enorm zijn met scherpe klauwen en giftanden. Verlies echter niet uit het oog dat agressiviteit vaak niet vereist dat ze natuurlijke wapens tot hun beschikking hebben. Veel dieren op deze lijst zullen je verrassen!
1. Nijlpaarden (Hippopotamus amphibius)
Ondanks het feit dat nijlpaarden planteneters zijn en gemiddeld 500 kilo wegen, concurreren ze in agressiviteit met roofdieren als leeuwen en krokodillen. Het is een solitair en uiterst territoriaal dier, omdat het grote hoeveelheden voedsel per dag nodig heeft en verantwoordelijk is voor het vrijmaken van zijn gebied van krokodillen, alligators of andere dieren die de oever met geweld naderen.
Het nijlpaard is het meest dodelijke grote zoogdier ter wereld: elk jaar sterven in Afrika naar schatting 500 mensen door een ontmoeting met het dier.
2. Koningscobra (Ophiophagus hannah)
Slangen moeten in het algemeen agressief zijn om te kunnen eten. Het geval van de koningscobra is echter bijzonder omdat er zelfs andere slangen in zijn dieet voorkomen (zelfs die van zijn eigen soort). Om op slangen te jagen kan een dier uiteraard niet volgzaam zijn!
Hun slagtanden injecteren een grote hoeveelheid neurotoxisch gif, dat het slachtoffer geleidelijk verlamt tot het een hart- of ademhalingsstilstand veroorzaakt.
3. Veelvraat (Gulo gulo)
De veelvraat is een dier dat beroemd is om zijn ongelooflijke kracht en wreedheid. Hij voedt zich met prooien die veel groter zijn dan hijzelf, zoals hoefdieren of andere vleeseters. Het is een solitair, omnivoor en aaseter, en als hij geen prooi vindt, voedt hij zich met bessen, eieren en karkassen.
4. Zeeluipaard (Hydrurga leptonyx)
Deze zeehonden behoren tot de felste van hun familie, omdat ze grote hoeveelheden levend voedsel moeten eten in de Antarctische habitats die ze bewonen. Ze jagen op alles wat in hun bek past (inktvis, vis en zelfs aas) en zijn behendige zwemmers die klaar staan om de snelste prooi te vangen.
Door hun grote omvang (een groot vrouwtje kan 4 meter en 500 kilo bereiken – 13 voet en 1100 pond) kunnen deze zoogdieren op pinguïns jagen, waaronder de keizerspinguïn. Bovendien geeft de grote snelheid die ze onder water bereiken hen de mogelijkheid om midden in de duik op hun slachtoffers te jagen.
Deze zoogdieren kunnen zelfs jagen op pups van andere zeehondensoorten.
5. Aziatische reuzenhoornaar (Vespa mandarinia)
Deze enorme vliesvleugelige, die 5 centimeter lang wordt, is in staat in groepen te jagen als de kolonie groot genoeg is. Zijn gif is zeer krachtig en lost de weefsels van zijn prooi op om ze gemakkelijker op te eten.
Deze horzel dringt honingbijen binnen om zich te voeden en de gegevens zijn angstaanjagend: 10 horzels kunnen 10.000 bijen doden. De soort valt zelfs gele horzels (Vespa simillima xanthoptera) aan om hun larven op te eten. Als een mens veel gelijktijdige steken krijgt, kan hij ernstige problemen krijgen.
6. Mangoesten (Herpestidae)
Deze familie lijkt erg op de marterachtigen en staat ook bekend om hun wreedheid. Dit is echter een van die gevallen waarin het niet anders kan, want mangoesten hebben te maken met de koningscobra, die op hen jaagt. Ze zijn immuun voor zijn gif en aarzelen niet om het tegen hem op te nemen – ze kunnen de gevechten zelfs winnen.
7. Honingdas (Mellivora capensis)
Zoals je ziet zijn mustelidae, of marterachtigen, sterk aanwezig op deze lijst. Hun levensgewoonten vereisen namelijk dat ze tot de meest agressieve dieren behoren die er bestaan. De honingdas is een van de bekendste van de groep, want hij heeft kaken die het schild van een schildpad kunnen doorboren, en valt ook op door zijn smaak om bijenkorven aan te vallen om de honing op te eten.
8. Bavianen (Papio)
Deze primaten behoren tot de familie van de Cercopithecidae. Hun agressiviteit komt niet alleen voort uit hun opportunistische voeding. Het is ook noodzakelijk om te overleven in de sterke hiërarchieën die ze binnen hun groepen vormen. Soms ligt de uitdaging zelf in de sociale structuur van de soort.
De sociale organisatie van bavianen wordt gekenmerkt door de vorming van harems door dominante mannetjes en deze worden gevormd door agressie.
9. Das (Meles meles)
Dit kuddeachtige en nachtelijke zoogdier heeft ook de gewoonte bijenkorven aan te vallen. Zijn agressiviteit is defensief, want hij heeft een huid die sterk genoeg is om aanvallen te weerstaan. Ook heeft hij krachtige kaken. Daarmee kan hij aan elke aanval kan ontsnappen en tegelijkertijd behoorlijk wat schade kan aanrichten.
10. Muskusspitsmuis (Suncus murinus)
De familie Soricidae, waartoe spitsmuizen behoren (zoals deze, waarvan de naam misleidend is), zijn kleine zoogdieren met een ongelooflijk snel metabolisme. Dat dwingt hen om voortdurend te eten om in principe niet te verhongeren. Een exemplaar van 30 gram moet bijvoorbeeld 90 gram (3 keer zijn gewicht) insecten per dag eten om gezond te blijven.
De huisspitsmuis voedt zich voornamelijk met insecten. Zijn enorme vraatzucht, gekoppeld aan zijn sterke territorialiteit, maakt hem tot een sterke verdediger van zijn gebied. Hij verjaagt zowel soortgenoten als mogelijke roofdieren, die hij zonder aanzien des persoons tegemoet treedt.
Agressiviteit bij dieren is een misleidende term en nogal vatbaar voor antropomorfe trekjes. Als we het hebben over de meest agressieve dieren, zijn we geneigd gegevens over aanvallen tegen mensen op te nemen.
We moeten echter niet uit het oog verliezen dat de meeste van hen zich tegen ons moeten verdedigen. Dat maakt ze niet tot slechte wezens, maar gewoon tot dieren die we moeten vermijden als we hun huis binnenvallen.
Alle aangehaalde bronnen zijn grondig gecontroleerd door ons team om hun kwaliteit, betrouwbaarheid, actualiteit en geldigheid te waarborgen. De bibliografie van dit artikel werd beschouwd als betrouwbaar en wetenschappelijk nauwkeurig.
- Suncus murinus (Asian house shrew). (s. f.). Animal Diversity Web. Recuperado 2 de agosto de 2021, de https://animaldiversity.org/accounts/Suncus_murinus/#behavior
- Ophiophagus hannah (Hamadryad, King Cobra). (s. f.). Animal Diversity Web. Recuperado 2 de agosto de 2021, de https://animaldiversity.org/accounts/Ophiophagus_hannah/
- Qi, Z. Q., Yonaha, K., Tomihara, Y., & Toyama, S. (1994). Characterization of the antihemorrhagic factors of mongoose (Herpestes edwardsii). Toxicon, 32(11), 1459-1469.