Prostoskrzydłe: skrzypkowie matki natury

Ogólne aspekty skrzypków natury

Ten rząd owadów składa się z dwóch oddzielnych podrzędów:

1. Podrząd długoczułkich (Ensifera), który charakteryzuje się długimi czułkami i, w wielu przypadkach, długim ciałem. Częściej znamy je jako świerszcze.
2. Podrząd krótkoczułkich (Caelifera), który w przeciwieństwie do poprzedniego podrzędu ma bardzo krótkie czułki. Podrząd ten obejmuje koniki polne i szarańczę.

Prostoskrzydłe: zachowanie i ciekawostki

Strydulacja

Jak już wspomnieliśmy, jedną z najbardziej godnych uwagi cech prostoskrzydłych jest ich zdolność do strydulacji. W podrzędu Ensifera owady te tworzą muzykę, pocierając o siebie przednimi skrzydłami.

Jednak w przypadku Caelifera możemy zaobserwować różne adaptacje, jeśli chodzi o strydulację:

• Członkowie rodziny Acrididae (koniki polne i szarańcza) wydają dźwięki, pocierając kość udową kończyn dolnych o utwardzoną powierzchnię przednich skrzydeł. Inne robią to, przesuwając przednią krawędź tylnego skrzydła w kierunku tylnej krawędzi przedniego skrzydła.
• Członkowie rodziny Tettigoniidae, czyli świerszcze, pocierają o siebie przednie skrzydła.

Każdy gatunek emituje swój własny, specyficzny dźwięk, który bardzo różni się od dźwięków innych gatunków. Powodem jest to, że wszystkie te gatunki „śpiewają” głównie w celu zdobycia samic. Ważne jest, aby samice potrafiły rozpoznać mowę godową samców ich własnego gatunku.

Owady te posiadają godną uwagi zdolność do emitowania ultradźwięków, które są niesłyszalne dla ludzi.

Prostoskrzydłe a instynkt stadny

Instynkt stadny jest powszechnym zjawiskiem wśród wielu prostoskrzydłych. Istnieją gatunki, które doprowadzają to zachowanie do skrajności, zarówno na ziemi (jako nimfy), jak i w powietrzu (dorosłe osobniki). Owady te powodują nieobliczalne szkody w uprawach.

Od najdawniejszych czasów istoty ludzkie odnotowały istnienie tych plag. I do dziś stanowią jeden z najpoważniejszych problemów rolnictwa.

Szarańcza marokańska (Dociostaurus maroccanus) powoduje również spustoszenie w uprawach w północnej Afryce, południowej i wschodniej Europie oraz zachodniej Azji. Jej apetyt nie zna granic.

Szczególny przypadek świerszczy

Świerszcze również znajdują się na naszej liście skrzypków natury. One również, podobnie jak koniki polne, należą do rzędu prostoskrzydłych. Różnią się jednak tym, że ich czułki są nitkowate i długie.

Jeśli chodzi o granie muzyki, ich piosenka przypomina śpiew szarańczy. I podobnie jak szarańcza, świerszcze mają „uszy” (właściwie błony bębenkowe) na przednich nogach.

Czy prostoskrzydłe są jedynymi skrzypkami w przyrodzie?

Cykady to nadrodziny dużych owadów znanych jako Cicadoidea, które należą do rzędu Hemiptera (pluskwiaków). Piosenka, którą grają samce cykad, aby przyciągnąć samice, jest bardzo łatwa do rozpoznania.

Tworzą swoją muzykę za pomocą strydulatora umieszczonego po bokach pierwszego odcinka brzucha. Narząd ten składa się z chitynowych błon zwanych kotłami i kieszeni powietrza, które działają jak płyty rezonansowe.

Mówi się, że siła ich „piosenki” rośnie wraz ze wzrostem temperatury. Dlatego cykady wydają się grać z większą intensywnością podczas fal upałów i w najcieplejszych porach dnia.

Cechy charakterystyczne cykad

Cykady składają jaja nie przykrywając ich, zwykle pojedynczo. Kładą je zarówno na ziemi, jak i w pęknięciach kory drzew. Jeszcze inne umieszczają swoje jaja w łodygach i liściach drzew, perforując je za pomocą pokładełek.

Z kolei członkowie rodziny szarańczowatych umieszczają swoje jaja w twardej lub gumowej kapsułce. Następnie zakopują je w ziemi, chociaż niektóre gatunki składają jaja w pniach drzew.

Warto również zauważyć, że istnieją gatunki cykady, które są całkowicie mięsożerne i łapią gąsienice lub inne owady. Inne żywią się częściowo liśćmi i trawą oraz uzupełniają dietę owadami.